(aslı rüya görüyordur.Rüyasında istanbul taksimde gece dolaşıyordur.Sokakta ondan başka kimse yoktur.O sırada karşısında efeyi görür)
Aslıöndün karşımdasın
(efeye doğru yaklaşır ama yanına ulaşamaz)
Efe:Aslı beni kurtar burdan ben senin bildiğin efeyim
Aslı:Efe karşımdasın gitme
Efe:Birgün mutlaka geleceğim.
(aslı bir anda uyanır hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar ve efenin değerini anlar.)
(sabah olduğunda mine bir yere gidiyordur karşısında suyu görür)
Su:Mine nereye gidiyorsun?
Mine:Lerzan hanımın yeniköy diye bir yerde müşterisi varmış ona antika bir vazo satacakmışım?
Su:Hala aynı mı kadın?
Mine:Maalesef ya en ufak bir değişiklik yok neyse sonra görüşürüz.
(Mine yeniköye gittiğinde vazo elinden düşer ve motosikletteki efeyi görür)
Mine:Efe
(Mine ağlamaya başlar ve denizi arar deniz evinde televizyon izliyordur telefonu açar)
Deniz:Efendim mine
Mine:Deniz
Deniz:Mine ne oldu ağlıyor musun?
Mine:Deniz efeyi gördüm
Deniz:Mine yine aynı şeyleri yapma yeter artık.
(Akşam olduğunda aslının yanına gider)
Aslı:Eee ne söyleyecen bana
Mine:Bugün efeyi gördüm
(aslı mineye tokat atar)
Aslı:Yeter artık ya efeye hiç mi saygın yok
Mine:Aslı ciddiyim
Aslı:yeter artık defol burdan
Mine:İyi ama şuna emin ol bu sefer yalan söylemiyorum.
(sabah olduğunda efe kaskını takmış gezintiye çıkar.Bir kafeye gider çay sipariş eder.Aslı ile güveni görür ve motosikletine binip hızla ordan uzaklaşır.Evine gittiğinde günlüğünü yazmaya başlar)
Efe:Sevgili günlük biraderim artık dayanamıyorum.Birgün beni yakalayacaklar diye ödüm patlıyor.Cennetle dünya arasındaki mavi ufuktayım hergün birbirine benziyor her gece aynı rüyayı görüyorum.Boğucu toprak kokusunu kimsenin duymadığı çığlığı kalbimin yerinden fırlayacakmışcasına atışını.Şimdi,şimdi ait olduğum yerdeyim.Kayıp hayaller sahnesinde kendimleyim.Tek başımayım ama artık dönüyorum.Beni bekliyorlar eski doslarnı bekliyorlar.(efe ayağa kalkıp t-shirtini çıkartır.Aslı yazısına dikkatli şekilde bakar)
(aslı,halil ve atakan denizin evinde oturuyorlardır)
Aslı:ya bu mine fazla olmaya başladı.
Halil:Ne oldu?
Aslı:Efeyi gördüğünü söylüyor
Deniz:Ya bugün benide aradı ağlıyordu.Efeyi gördüğünü söyledi.
Atakan:Deniz ya minenin dediği doğruysa
Deniz:Ya saçmalamayın efe öldü bunu kabul edin artık.
Halil:Doğru
Aslıün elimden zor kurtuldu yoksa öldürecektim onu.
(akşam olduğunda güven dahil herkes bir kafede oturuyordur bir tek mine yoktur. Birisi onları izliyordur.)
Halil:Öff hayatımıza bak ya efe bir gitti hepimiz darmadağın olduk.
Deniz:Keşke o kaza olmasaydı,keşke kardeşim yanımda olsaydı nasıl isterdim böyle birşey olmasını.
(kafeye mine giderken önünde o adamı görür onun efe oduğuna inanır)
Mine:Efe
(herkes ayağa kalkar adamın yüzünü görür.Herkes şok olmuştur.aslının gözünden yaş akar)
Aslı:Efe
Anasayfa