kapatmıştım kalbimin kapılarını
ama sen geldin araladın
bıkmıştım bu zalim yalan hayattan
beni sen hayata bağladın
bilmezdim birdaha birdaha seveceğimi
yine öğrettin bana sevmeyi
yeniden doğdum senle öğrendim yürümeyi
ne olur bırakma ellerimi
yalnızlıktı sensizken tek yoldaşım
gecelerse arkadaşım
neredeydin bugüne dek beni bulmadın
oysa ben seni hep aradım
bugüne dek hep keşkeleyip durdum
her yeni başlangıç sonunda yine aynı kelime
'keşke'
yanılgılar içinde büyüdüm
yanlış insanlar,yanlış yüzler,yanlış aşklar
evet;kapatmıştım kalbimin kapılarını
ama sonra sen çıktın karşıma
bunu sen kalbime girince anladım
işte yeni bir başlangıç daha
ama bu sefer eminim
bu sefer 'keşke'demiycem
yıllar sonra senin için söylediğim tek şey
'iyiki'olcak