Aslı-Efe Yurdun önünde
Efe: Sevgilim
Aslı: Sevgilim filan deme bana
Efe: Ama sevgilim…
Aslı: Bak hala diyorsun!
Efe: Ya ben… sen neden bu kadar kızıyorsun anlamıyorum.
Aslı: (Aslı Efe’nin elindeki numarayı siliyor.) Niye acaba?
Efe: Ya dur yemek için verdi numarayı ya…
Aslı: Yemeğe de mi çıkacaksın? (Bu sırada Aslı Efe’nin numara yazan eline vuruyor.)
Efe: Ya öyle değil canım Allah Allah…kızın babasının şirketi varmış. O şirkette çalışan işçiler varmış. O işçilerin hepsi açmış, açıktaymış. Yemek, yemek, yemek diye inliyorlarmış.
Ya diyet yazısı görünce restaurant zannetmiş bizim işletmeyi. Öyleydi böyleydi derken…
Aslı: ya tamam tamam yürü hadi.